- Utwór z tomu „Czerwona rękawiczka” (1948).
- Wiersz zaliczany do liryki refleksyjnej.
- Przykład liryki zwrotu („ja” do „ty”).
- Analizując sposób narracji stanowi przykład bezpośredniej wypowiedzi lirycznej.
- Bohaterem lirycznym jest sam poeta, opowiadający osobiste przeżycia.
- Ilustruje sytuację człowieka po II wojnie światowej.
- Sam Różewicz to przedstawiciel pokolenia II wojny światowej, należący do tzw. Kolumbów, miał w chwili wybuchu wojny zaledwie 18 lat.
- Utwór stanowi przykład kryzysu światopoglądowego, którego doświadczyli ci młodzi ludzie.
- Dla nich wojna to brak wszelkich wartości moralnych, a wiara w prawa ulega unicestwieniu, poeta przedstawia portret tych, którzy przeżyli, dla których świat nigdy juz nie bedzie taki jak przedtem.
- Przeszłość i teraźniejszość zilustrowana jest na zasadzie kontrastu.
- Podmiot liryczny jest tak szczęśliwy, jak dzień o poranku, gdy opadają mgły, gdy budzą się do życia ptaki, kwiaty i ludzie.
- Człowiek wyzwolony z czasów faszyzmu , totalitaryzmu i ludobójstwa odradza się do życia, odzyskuje wiarę w lepszą przyszłość.
- Wiersz składa się z 3 strof po 4 nierówne wersy, bez rymów i wyraźnego wzorca rytmicznego (wiersz biały).
- Wiersz wolny, bez znaków przestankowych, co jest typowe dla Różewicza.
Jak dobrze
Mogę zbierać
jagody w lesie
myślałem
nie ma lasu i jagód.
Jak dobrze
Mogę leżeć
w cieniu drzewa
myślałem drzewa
już nie dają cienia.
Jak dobrze
Jestem z tobą
tak mi serce bije
myślałem człowiek
nie ma serca.