„Warszawskie dzieci” to muzyczny rodzaj pomnika bohaterom powstania warszawskiego (01. o8. 1944- 02.10 1944). Był to niezwykły akt bohaterstwa Polaków w okresie II wojny światowej. Niestety, brak wsparcia ze strony ZSRR spowodował, że powstanie zostało krwawo stłumione, a ofiar było tysiące, zaś bohaterskie miasto zostało prawie całkowicie zburzone.
Warto pamiętać, że polegli wówczas wybitni młodzi Polacy, których Bratny nazwał pokoleniem Kolumbów, rocznik 20. Niestety, nie mogli odkrywać rzeczy wspaniałych czy dalekich lądów, im w udziale przypadło odkrywanie rzeczy tragicznych, śmierci, bólu i utraty najbliższych.
Słowa napisał Stanisław Ryszard Dobrowolski „Goliard”, autorem melodii jest Andrzej Panufnik.
Nie złamie wolnych żadna klęska,
Nie strwoży śmiałych żaden trud –
Pójdziemy razem do zwycięstwa,
Gdy ramię w ramię stanie lud.
Refren:
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew!
Powiśle, Wola i Mokotów,
Ulica każda, każdy dom –
Gdy padnie pierwszy strzał, bądź gotów,
Jak w ręku Boga złoty grom.
Refren:
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew!
Od piły, dłuta, młota, kielni –
Stolico, synów swoich sław,
Że stoją wraz przy Tobie wierni,
Na straży Twych żelaznych praw.
Refren:
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew!
Poległym chwała, wolność żywym,
Niech płynie w niebo dumny śpiew,
Wierzymy, że nam Sprawiedliwy,
Odpłaci za przelaną krew.
Refren:
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew!