Miedzioryt, sztych, stanowi wklęsłą technikę graficzną. Wykonując go graweruje się rysunki w wypolerowanej płycie miedzianej blachy, następnie blachę pociąga się farbą i wyciera, pozostawiając farbę w wyżłobionych kształtach.
Światłocień w miedziorycie uzyskuje się przez sztafowanie, a jest to zwiększenie gęstości i intensywności poszczególnych kresek.
Miedzioryty mają zastosowanie w”
- reprodukcjach dzieł malarskich,
- kartografii,
- ilustrowaniu książek.
Za mistrza miedziorytu uznaje się Albrechta Dürera (1471-1528), niemieckiego malarza, grafika, rysownika i teoretyka sztuki, artystę niemieckiego renesansu.
Obecnie w Polsce znani twórcy miedziorytów to m. in.
- Krzysztof Skórzewski (1947), absolwent ASP w Krakowie, nauczyciel akademicki (profesor) ASP w Warszawie, „uprawiał” też linoryt, autor wielu wystaw,
- Eugeniusz Get-Stankiewicz (1942-2011), grafik, rzeźbiarz, związany z Wrocławiem.