„Piękna nasza Polska cała” to utwór ze śpiewnika pieśni patriotycznych i biesiadnych. Tekst wyraża zachwyt polskimi krajobrazami, kulturą i tradycjami. Autorem tekstu jest Wincenty Pol (1807-1872) polski poeta, geograf, kawaler Orderu Virtuti Militari. Muzykę skomponował Józef Sierosławski (1846-1918) pedagog, dyrygent, kompozytor, autor śpiewników. Śpiewana jest w tempie mazura. Pieśń powstała 1830 roku, nie ma jednak informacji o okolicznościach jej powstania. Po raz pierwszy drukiem ukazała się w 1833 roku w zbiorku „Pieśń Janusza ” Wincentego Pola.
Piękna nasza Polska cała,
Piękna, żyzna i niemała,
Wiele krain, wiele ludów,
Wiele stolic, wiele cudów.
Lecz najmilsze i najzdrowsze
Przecież, człeku, jest Mazowsze.
Lecz najmilsze i najzdrowsze
Przecież, człeku, jest Mazowsze.
Bo gdzie takie cudne stroje
I śpiewanki, i dziewoje?
Kto w podkówki tak wykrzesze?
Komu miłe tak pielesze,
Jak ojczyste Mazurowi?
Niechaj cała Polska powie.
Jak ojczyste Mazurowi?
Niechaj cała Polska powie.
Dana, dana, dana, dana,
Za Ojczyznę miłą rana!
Prędzej zginą rzeki, góry,
Niźli Polska i Mazury.
Bies cię porwie, Mikołaju,
A swoboda będzie w kraju.
Bies cię porwie, Mikołaju,
A swoboda będzie w kraju
I zanucą w Polsce ludzie
O Mazurach i o cudzie:
Bo Bóg, żeby świat dziś stworzył
Już z Mazurów by go złożył,
pośrodku niech niecnotę
Mikołaja, na zgryzotę.
A pośrodku niech niecnotę
Mikołaja, na zgryzotę.