Jean-Jacques Rousseau
(28 czerwca 1712, Genewa, Szwajcaria – 2 lipca 1778, Ermenonville, Francja)
Francuski pisarz, filozof, teoretyk wychowania.
Jeden z encyklopedystów, pracował od 1774 roku przy Wielkiej encyklopedii francuskiej.
Twórca sentymentalizmu.
Hugenot, ktory przeszedł na katolicyzm (1728), później powrócił do kościoła zreformowanego.
Zyskał sławę udzielając negatywnej odpowiedzi w konkursie dotyczącym skutków postępu, ogłoszonym w 1749 roku przez akademię w Dijon. Konkursowa praca miała odpowiedzieć na pytanie „Czy odnowienie sztuk i nauki przyczyniło się do odnowienia obyczajów?
Rousseau nie zgadzał się z poglądem, że cywilizacja jest doskonała dla rozwoju ludzkości.
Popierał raczej powrót do natury, podając jako przykład ludzi pierwotnych.
Wydał:
- „Rozprawa o naukach i sztukach” (1750),
- „Rozprawa o pochodzeniu i podstawach nierówności między ludźmi” (1755),
- „Ekonomia polityczna” (1755),
- „List do d’Alemberta o widowiskach” (1758),
- „Julia, czyli Nowa Heloiza” (1761),
- „O umowie społecznej” (1762),
- Traktat „Emil, czyli o wychowaniu” (1762),
- „Uwagi o rządzie polskim” (1782, pisane w 1771),
- „Wyznania” (1769, wydane w latach 1782–1789).