- Homo viator (z łaciny człowiek wędrowiec),
- Topos literacki przedstawiający ludzkie życie jako ciągłą wędrówkę, celową w przypadku, kiedy człowiek zdąża do określonego miejsca, które traktuje jako ideał domu czy ojczyzny lub wędrówkę bez celu.
- Zawsze jednak wędrówka ma głęboki sens, gdyż w jej trakcie homo viator wiele się uczy, zyskuje życiową mądrość i doświadczenie.
- Pierwszy przykład to „Odyseja” Homera.
- W czasach późniejszych homo viator interpretowano w duchu chrześcijańskim jako topos człowieka pielgrzymującego do nieba – prawdziwej ojczyzny.
- Romantyczny pielgrzym wędrował do utraconej ojczyzny, a jako polityczny wygnaniec skazany był na wędrówkę.
- Modernistyczny podróżnik to włóczęga, jego podróż nie ma określonego celu i jest chaotyczna.