- Tematem wiersza jest nadzieja.
- Wiersz składa się z 2 czterowersowych strof, każda po 8 sylab (zgłosek).
- Występują rymy okalajace i przeplatane.
- Temat jest ponadczasowy, bowiem ludzie katastrof doświadczają od zarania swych dziejów.
- Nie jest znany opowiadacz (podmiot liryczny).
- Podmiot liryczny opowiada o katastrofie, kiedy upadają ściany chaty (domu).
- Jest to oczywiście symbolika.
- Odnieś ja można do rzeczywistej utraty domu i życiowej katastrofy.
- Zawsze jednak należy mieć nadzieję, bo ta „umiera ostatnia”.
- Wiersz jest pochwałą optymizmu, propaguje siłę, moc i niezłomność człowieka.
- Poeta zastosowała przenośnie (np. „Gdy scheda twoja tak marną”), epitety (np. „niszczący huragan”).
…Gdy runą trzy ściany chaty
W niszczących burz huraganie,
Wybij okienko na słońce
W jedynej, jaką masz, ścianie.
Gdy scheda twoja tak marną,
Że tylko grzędę masz ziemi,
Nie sadź jej w wierzby płaczące,
Lecz dębu zasadź w niej ziarno.