- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Składa się z 3 strof z nierówną liczbą wersów.
- Tematem są refleksje związane z poezją, jej sensem i istotą.
- Podmiotem lirycznym jest sam poeta, ktory dzięki słowom projektuje świat.
- Słowo traktuje jako budulec, a jednocześnie źródło zachwytu, radości i ogromnych możliwości.
- Dla podmiotu cały świat zaklęty jest właśnie w magicznych słowach.
- Ta magia pozwala tworzyć, cieszyć się sztuką tworzenia, wyrażać siebie.
- Poeta wykorzystał w wierszu epitety (np. „cztery linie”), przenośnie (np. jest domem, nazywa się słowo”).
