Saga

  • Sagą nazywa się obecnie  utwory o losach całych rodzin.
  • Historia całego rodu lub znamienitych, legendarnych jej członków.
  • Jest to staroislandzki utwór średniowiecznej prozy epickiej.
  • Początkowo funkcjonował w formie ustnej.
  • Formę pisaną źródła odnotowują dopiero od XIII wieku.
  • Sagi klasyfikowane są ze względu na cykle tematyczne, wyróżniane więc są:
    •  sagi rodzinne,
    • sagi rycerskie,
    • sagi biskupie,
    • sagi bajeczne,
    • sagi królewskie.
  • Sagi sytuowano na pograniczu kronik i utworów historycznych.

  • Za twórcę sagi jako gatunku uznawany jest Ari Þorgilsson [Thorgillson] (1067-1148), wódz, historyk, kronikarz i pisarz islandzki.
  • Jest autorem dzieła zawierającego informacje o przedchrześcijańskiej historii Islandii.
  • Napisał także dzieło „Księga Islandczyków” zawierające wykaz królów norweskich.
  • Uważa się go za podstawę sagi rodowej o tematyce islandzkiej i sagi królewskiej  o tematyce norweskiej.

  • Istnieje również „Księga osadnictwa”, będąca spisem rodzin osiadłych w Islandii.
  • Dotyczy okresu – IX i X wieku.
  • Niestety, autor tego dzieła jest anonimowy.
  • Traktowane jest obecnie jako źródło historyczne.

  • Współcześnie jako sagę islandzką traktuje się powieść  Halldóra Kiljana Laxnessa.
  • Halldór Kiljan Laxness to laureat literackiej Nagrody Nobla w 1955.
  • Utwór jest trylogią historyczną, a akcja toczy się na przełomie XVII i XVIII wieku.
  • Sagę tworzą: „Dzwon Islandii” 1943, „Jasna dziewczyn”  1944, „Pożar Kopenhagi” 1946.