Akmenizm

  • Kierunek w poezji.
  • Powstał na początku XX wieku (ok. 1910 roku) w poezji rosyjskiej.
  • Znawcy przedmiotu dopatrzyli się jego pokrewieństwa z amerykańskim imagizmem.
  • Łączył  w sobie wytyczne dotyczące obrazowości, pewnej pośredniości tych obrazów z nowatorskim spojrzeniem na tradycję.

Głowni przedstawiciele kierunku to:

  • Anna Achmatowa (1889 – 1966),
  • Nikołaj Gumilow (1886-1921),
  • Osip Mandelsztam (1891 – 1938),
  • Marina Cwietajewa (1892-1941).

Zasady (wymagania) akmeistów to:

  • Wysokie umiejętności twórców w rzemiośle poetyckim.
  • Realizm, ograniczenie prorokowania, przewidywań.
  • Stawianie w opozycji do życia i dogmatu.

  • Grupa rozpadła się po 1917 roku w wyniku represji władz rewolucyjnych (po 1917 roku).