Jan Tomkowski
( 22 sierpnia 1954, Łódź)
Historyk literatury, prozaik, eseista, autor podręczników z dziedziny literatury polskiej i powszechnej.
Profesor Instytutu Badań Literackich PAN w Warszawie.
Zajmuje się literaturą i kulturą XIX wieku.
Analityk literatury Juliusza Verne’a.
Redaktor „Słownika pisarzy polskich” (2002).
Twórczość wybrana:
- „Juliusz Słowacki i tradycje mistyki europejskiej” (1986),
- „Mój pozytywizm” (1993),
- „Młoda Polska” (2001),
- „Samobójcy i marzyciele: o zabijaniu poetów” (2002),
- „Mistyka i herezja” (2006),
- „Pokolenie Gombrowicza. Narodziny powieści XX wieku w Polsce” ( 2001),
- „Wspomnienia o Leopoldzie Buczkowskim” (2005),
- „Juliusz Verne – Tajemnicza wyspa?” (2005),
- „Dzieje literatury powszechnej” (2008),
- „Ciemne skrzydła Ikara. O rozpaczy” (2010),
- „Judasz z ulicy Iglastej” (2012),
- „Moja historia eseju” (2013),
- „Czarny elementarz” (2014),
- „Najkrótsza historia literatury polskiej” ( 2015),
- „Polski esej literacki” (2017),
- „Jesień” (2018),
- „Pan Tadeusz – poemat metafizyczny” (2019).