Każda epoka miała swoje piśmiennictwo i sztandarowe czasopisma. W okresie Młodej Polski na wyróżnienie zasługują:
„ŻYCIE”
- wydawnictwo warszawskie,
- ukazywało się w latach 1887-1891,
- redagował go Zenon Przesmycki, pseudonim Miriam,
- poszukiwało powiązań z romantyzmem,
- było propagatorem sztuki podkreślającej doskonałość formy, tzw. parnasizm,
- drukowało wiele omówień i tłumaczeń literatury francuskiej
- pisali dla niego , m. in. Jan Kasprowicz, Antoni Lange.
„ŻYCIE”
- początkowo tygodnik, następnie dwutygodnik,
- wychodził w Krakowie w okresie 1897-1900,
- redaktorem naczelnym od 1898 był Stanisław Przybyszewski,
- przybył specjalnie z Niemiec, by objąć tę funkcję,
- czasopismo przedstawiało ideały sztuki autonomicznej, szukało prawd psychologicznych i metafizycznych,
- drukowało ważne epokowe manifesty, m.in. „Młodą Polskę” Artura Górskiego praz „Confiteora” Stanisława Przybyszewskiego.
- Z czasopismem współpracował jako grafik Stanisław Wyspiański.
- Negatywnie pismo postrzegali konserwatyści, przypisując mu nieobyczajność.
„CHIMERA”
- miesięcznik, a później efemeryda (ukazywało się nieregularnie),
- wychodziło w Warszawie w latach 1901-1907,
- redagował go i finansował Zenon Przesmycki,
- poruszano w nim kwestie parnasistowskie i symboliczne,
- drukowano w nim C. K. Norwida, odkrytego przez Przesmyckiego,
- debiutował w nim Bolesław Leśmian,
- wydawano go na pięknym papierze, wyszukaną czcionką i rysunkami znamienitych grafików.
„KRYTYKA”
- miesięcznik redagowany w Krakowie,
- krótko swą redakcję miał także we Lwowie,
- publikował w latach 1896-1897 oraz 1899-1914,
- redaktorem był Wilhelm Feldman,
- Wydawnictwo związane z galicyjskimi socjalistami,
- propagowało sztukę zaangażowaną społecznie,
- zwracało na bliski jej światopogląd redaktorów,
- drukowali w nim Stanisław Wyspiański i Stefan Żeromski,
- szczególnie „zasłużył” się dział krytyki literackiej,
- jego redaktorem był Stanisław Brzozowski.
„MUSEION”
- miesięcznik w Krakowie i Paryżu, w tym samym czasie,
- wychodził w latach 1911-1913,
- redagował go Ludwik Hieronim Morstin,
- to on nadał mu charakter młodopolski,
- propagował kilt życia oparty na filozofii Bergsona,
- krytykiem literackim był w czasopiśmie Adam Grzymała-Siedlecki,
- drukowano bardzo dużo Leopolda Staffa.