Przepiękna piosenka ze śpiewnika harcerskiego, turystycznego czy towarzyskiego. Ma ją w swoim repertuarze zespół „Wołosatki”, jeden z najbardziej znanych zespołów harcerskich, który istnieje od 1974 roku, a swoimi występami popularyzuje szczególnie, ukochane Bieszczady, nawet nazwa pochodzi od region (wieś Wołosate). Pogodny utwór o niezwykle malowniczej krainie, która nabiera całkiem innego kolorytu po sezonie.
Złotym kobiercem wymoszczone góry
Jesień w doliny przyszła dziś nad ranem
Buki czerwienią zabarwiły chmury
Z latem się złotym właśnie pożegnałem
We wtorek w schronisku po sezonie
W doliny wczoraj zszedł ostatni gość
Za oknem plucha, kubek parzy w dłonie
I tej herbaty, i tych gór mam dość
Szaruga niebo powoli zasnuwa
Wiatr już gałęzie pootrząsał z liści
Pod wiatr, pod górę znowu sam zasuwam
Może w schronisku spotkam kogoś z bliskich
We wtorek w schronisku po sezonie
W doliny wczoraj zszedł ostatni gość
Za oknem plucha, kubek parzy w dłonie
I tej herbaty, i tych gór mam dość
Ludzie tak wiele spraw muszą załatwić
A czas sobie płynie wolno panta rei
Do ciebie tylko już nie umiem trafić
Kochać to więcej siebie dać czy mniej
We wtorek w schronisku po sezonie
W doliny wczoraj zszedł ostatni gość
Za oknem plucha, kubek parzy w dłonie
I tej herbaty, i tych gór mam dość