- Wiersz z gatunku liryki opisowej.
- Składa się z 6 strof różnej liczbie wersów.
- Tematem jest budzenie się nowego dnia, świt.
- Podmiot liryczny opisuje poszczególne obrazy pojawiające się w ramie okna.
- Jest to doskonały obserwator.
- Widzi ożywiania natury, ptaki, które poczatkują wszelki ruch, później pojawiają się ludzie, martwy niejako świat wraca do życia.
- Zna też doskonale Biblię, bowiem tekst jest poetycką aluzją do treści, które znane są z Biblii.
- Podmiot liryczny może być w zasadzie tożsamy z poetą lub każdym innym czytelnikiem, potrafiącym opisywać, oczytanym, któremu z łatwością przychodzą literackie nawiązania.
- Cały wiersz jest jakby metaforą, przenośnią.
- Podmiot liryczny obserwowany w zasadzie codzienny obraz traktuje jako nieustanne dzieło stworzenia wszechświata.
- Oprócz realnego obrazu budzącego się dnia mamy refleksje podmiotu, jego kontemplację natury, refleksje i skupienie.
- Występują uosobienia (np. „uwijają się dookoła siebie niskości”), ożywienie (np. „Noc rwie do tyłu”), neologizm (np. „stanięcie”).
Małe okno.
Stanięcie.
Uwija się dookoła siebie niskości.
Noc
rwie do tyłu
rano
ziemia paruje.
Lepi się.
Drzewa.
Jeszcze nie ma zwierząt.