- Pojęcie wywodzi się z łaciny i oznacza przyzwoity, właściwy, stosowny.
- Odnosi się do wewnętrznego ładu dzieła literackiego.
- Zajmuje się organizacją zgodności formy z treścią w dziele.
- Określone zostało w „poetyce” Arystotelesa, później powtórzyli to także Cyceron i Horacy.
- W Polsce regułę decorum przypomniał w okresie oświecenia F.K. Dmochowski w pracy „Sztuka rymotwórcza”.
- Znaczenie tematu determinowało stosowanie określonego gatunku.
- Preferowano epikę jako najwyżej postawiona w hierarchii gatunkowej.
- Na niższych pozycjach były kolejno: tragedia, komedia, satyra i sielanka.