Witołd Bunikiewicz
(Pseud.: B.; W.B.; Zdar)
(1885, Dobrków, Małopolska-1946, Proboszczewice k/Płocka)
Poeta, dramatopisarz, krytyk literacki i artystyczny, tłumacz.
Utwory z zakresu: fantastyka, fantasy, science fiction, literatura piękna, baśnie, legendy, podania.
Absolwent szkoły średniej w Rzeszowie, filozofii, historii literatury i historii sztuki na uczelniach we Lwowie, Berlinie, Monachium,Paryżu.
Pierwsze utwory publikował w wydawnictwach „Boruta: oraz „Kurier Litewski”, współpracował też z:
- „Naszym Krajem” (1906-07),
- „Nową Gazetą” (1906-13).
Podczas I wojny światowej walczył jako oficer armii austriackiej w Czarnogórze. Ranny w 1914 został przewieziony do Pragi, gdzie przebywał do końca wojny. Był ochotnikiem w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920, zyskał rangę kapitana.
Osiadł w Warszawie , od 1920 do 1939 roku współpracę z „Kurierem Warszawskim”, prowadząc dział krytyki artystycznej , a w latach 1937-1939 „Z wystaw”,
Pracował jako dyplomata (1921-26).
W latach 1921- 1922 redaktor pisma „Ponowa”.
Autor „Współczesnej liryki czeskiej w przekładach” (1923), za co nagrodzony został czeskim Orderem Lwa Białego za działalność przekładową.
Pracował w bibliotece MSZ, jako nauczyciel szkół warszawskich.
Tworzył, oprócz utworów literackich, opracowania z zakresu historii sztuki i krytyki sztuk plastycznych.
Od 1939 mieszkał w swym niewielkim majątku Proboszczewice pod Płockiem, gdzie w czasie okupacji niemieckiej prowadził tajne nauczanie.
Zmarł tam w kwietniu 1946.
TWÓRCZOŚĆ (wybrana):
- „Komedia olimpijska” 1909.
- „Wiosna” 1911.
- „Złote czasy” 1913.
- „Piosenki ułańskie” 1919.
- „Sowizdrzały” 1919.
- „Ballady” 1920.
- „Wazon i róża” 1921.
- „Cud miłości” 1928.
- „Żywoty polskich diabłów” 1930.
- „Rapsod mazowiecki” 1930.
- „Rycerz śmierci” 1930.
- „Wesoła nowina. Misterium Bożego Narodzenia w 6 obrazach” 1934.
- „Życie w kolorach” 1936.
- „Czarny karnawał” 1938.