Władysław Ludwik Anczyc
(Pseudonim literacki: Kazimierz Góralczyk, W.A. Lassota)
(12 grudnia 1823, Wilno, Litwa – 28 lipca 1883, Kraków)
Szlachcic herbu Ancuta.
Poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy.
Współzałożyciel i redaktor wydawnictwa „Wędrowiec”.
Autor sztuk patriotyczno-ludowych, nawiązujących do powstania styczniowego.
Wybrana twórczość:
- „Emisariusz” (1848),
- „Chłopi arystokraci” (1850),
- „Flisacy” (1855),
- „24 obrazki z dziejów polskich” (1862),
- „Trzech moskali: opowiadanie Walentego Kurka kosyniera spod Bodzentyna” (1863),
- „Emigracja chłopska” (1876),
- „Kościuszko pod Racławicami” (1880),
- „Duchy czarnego boru, czyli kamienne serce” (1899),
- „Pieśni zbudzonych” (1908),
- „Pieśni zbudzone” (1916).