- Podmiotem lirycznym jest nieokreślona dokradnie osoba.
- Opowiada bajkę , która jest w pierwszej części jest „trójkątna”.
- Jest to historia trójkątnego państwa, gdzie wszystko było trójkątne (przedmioty a nawet rycerze).
- Kiedy zaś pewnego dnia król dostał na śniadanie jajko – kształt ten tak go zauroczy, że rozkazał, by wszystko w jego państwie było teraz okrągłe.
- Kształty zmieniały także sposób patrzenia króla na świat.
- Autorka nazwy kształtów napisała wielkimi literami, by zwrócić na nie uwagę czytelników.
- Wiersz składa się z 4 zwrotek.
- Mają one różną liczbę wersów.
- W I strofie rytm wiersza jest powolny, ale regularny.
- W II zostaje częściowo zaburzony.
- Autorka zastosował rymy, najczęściej przeplatane.
Była raz sobie skała
bardzo dziwna, TRÓJKĄTNA,
stał na tej skale pałac,
bardzo dziwny, TRÓJKĄTNY.
W pałacu tym na tronie
bardzo dziwnym, TRÓJKĄTNYM,
zasiadał król w koronie
bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
i patrzył z okna wieży
bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
na dzielnych swych rycerzy
bardzo dziwnych, TRÓJKĄTNYCH.
Aż kiedyś raz dworacy
na szczerozłotej tacy
przynieśli mu śniadanie
wykwintne niesłychanie –
a było to nieduże
zwyczajne jajko kurze,
bardzo dziwne,
OKRĄGŁE!
I krzyknął król:
,,No wiecie!
Toż to prawdziwa bajka!
Pomyśleć, że na świecie
są takie cudne jajka!
Więc niech mi odtąd wszędzie
OKRĄGŁYM wszystko będzie!”
Dworacy – nieboracy
zabrali się do pracy
i w ciągu jednej chwili
jak kazał, tak zrobili.
I odtąd stała skała
bardzo dziwna, OKRĄGŁA,
a na tej skale pałac
bardzo dziwny, OKRĄGŁY,
w pałacu zaś na tronie
bardzo dziwnym, OKRĄGŁYM,
zasiadał król w koronie
bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
i patrzył z okna wieży
bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
na dzielnych swych rycerzy
bardzo dziwnych, OKRĄGŁYCH.
Tak to z powodu
zwykłego jajka –
z trójkątnej – okrągła
zrobiła się bajka.