- Jest to przykład liryki bezpośredniej, ojciec wypowiada się w I osobie.
- Utwór jest świadectwem ogromnego cierpienia poety po śmierci Urszulki.
- Motywy, które można wskazać w tym utworze to nagła śmierć, rozpacz, miłość rodzicielska, nawiązanie do mitologii, niezwykła kruchość życia człowieka.
- Podmiot liryczny to sam poeta.
- Przedstawia śmierć córeczki, zestawiając jej obraz z drzewkiem oliwnym i okrutną „kostuchą”.
- Porównuje zgon dziecka do ścięcia drzewka.
- Twórca+ podmiot liryczny nie może pogodzić się ze swoją bezsilnością.
- Konstrukcja opiera się na porównaniu homeryckim.
Środki artystyczne:
- porównanie homeryckie (rozbudowane porównanie, dziecko jako drzewko, ścięte przez okrutnego ogrodnika, „Uprzątając, sadownik podciął ukwapliwy”),
- apostrofa do Persefony (np. „O zła Persefono”),
- pytanie retoryczne (np. „Mogłażeś tak wielu łzam dać upłynąć płono?:”),
- epitety (np. „oliwka mała”),
- Zdrobnienia (np. „listków, gałązek”).
Jako oliwka mała pod wysokim sadem
Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim szladem,
Jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc,
Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc;
Tę, jesli ostre ciernie lub rodne pokrzywy
Uprzątając, sadownik podciął ukwapliwy,
Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej,
Upada przed nogami matki ulubionej.
Takci sie mej namilszej Orszuli dostało:
Przed oczyma rodziców swoich rostąc, mało
Od ziemie sie co wznióswszy, duchem zaraźliwym
Srogiej śmierci otchniona, rodzicom troskliwym
U nóg martwa upadła. O zła Persefono,
Mogłażeś tak wielu łzam dać upłynąć płono?