Halina Poświatowska
( 9 maja 1935, Częstochowa – 11 października 1967, Warszawa)
Poetka liryczna, znana i ceniona twórczyni XX wieku.
Zalicza się ją do tzw. „kaskaderów literatury”, ponieważ:
- jej twórczość ma indywidualistyczny, prywatny, a nawet egotyczny wymiar,
- zajmuje odrębne miejsce w poezji miłosnej.
Okres wojny, ukrywanie się w piwnicy, złe warunki życia, sprawiły, że poetka zachorowała na anginę i zaraziła się bakterią paciorkowca, co spowodowało zapalenia stawów i poważną wadę serca. Choroby przyczyniły się do przedwczesnej śmierci.
Jej mężem był Adolf Ryszard Poświatowski, malarz, student łódzkie filmówki, Poświatowska poślubił a go w wieku 19 lat (1954), a dwa lat później jej mąż zmarł.
Treścią życia poetki była miłość, nie angażowała sie w dylematy współczesnego świata, ledwo zauważała rzeczywistość wokół.
Pisała o sferze intymności, którą liryka wcześniej przedstawiała w sposób zawoalowany.
Podejmowała w swych utworach dialog z własnym ciałem, odkrywała jego naturę, poznawała siebie.
Twórczość: (w tym wydania pośmiertne)
- „Hymn bałwochwalczy” (1957),
- „Dzień dzisiejszy” (1963),
- „Oda do rąk” (1966),
- „Jeszcze jedno wspomnienie” (1968),
- „Dzieła” (1997).