„Biblia” stanowi jedno z ważniejszych źródeł kultury europejskiej, stanowi zbiór prawd objawionych i przykazań dla ludzi wierzących, dla artystów jest źródłem motywów, skarbnicą wzorów osobowych i postaw, fabuł, anegdot i wątków, symboli, alegorii, frazeologii i stylistyki.
Miała wpływ na ukształtowanie się norm życia społecznego, teorii ekonomicznych i politycznych, cywilizacja zachodnia także sięga do wielu idei biblijnych.
Biblia dzieli się na:
- Stary Testament, przekazywany ustnie od XVIII wieku p.n.e., zapisany między XIII a I wiekiem p.n.e w trzech językach: hebrajskim, aramejskim i greckim, stanowi zbiór pism judaistycznych i obejmuje 46 ksiąg,
- Nowy Testament, spisany miedzy 51 a 96 rokiem naszej ery, w języku greckim, stanowi zbiór pism chrześcijańskich, obejmuje 27 ksiąg.
Słowo testament oznacza przymierze (łac. testamentum).
- Pierwszym przekładem Starego Testamentu z języków hebrajskiego i aramejskiego był tzw. przekład Septuaginta (gr. siedemdziesięciu), dokonany przez zhellenizowanych Żydów, około 70 uczonych (stąd nazwa) w III i II wieku p.n.e.
- Najważniejszym przekładem dla świata chrześcijańskiego była tzw. Wulgata (z łac, vulgatus = rozpowszechniony), przekład św. Hieronima w IV wieku naszej ery, z języka hebrajskiego i greki na język łaciński.
- Inicjatorem powstania Wulgaty był papież Damazy I, a dzieło po soborze trydenckim XVI wiek) zostało uznane za obowiązujący w kościele katolickim przekład kanoniczny.
Zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie wyróżnia się trzy rodzaje ksiąg:
- księgi historyczne w Starym Testamencie to: Pięcioksiąg Mojżesza (księgi: Rodzaju, Wyjścia, Kapłańska, Liczb, Powtórzonego Prawa), w Nowym Testamencie cztery Ewangelie (św. Mateusza, św. Łukasza, św. Marka, św. Jana) oraz Dzieje Apostolski,
- księgi dydaktyczne (mądrościowe) w Starym Testamencie (m.in. księgi Hioba, Przysłów, Psalmów,Madrosci, Koheleta), w Nowym Testamencie – Listy (św. Pawła, św. Jana, św. Piotra, św. Jakuba, św. Judy),
- księgi prorocze (prorockie) w Starym Testamencie (np. księgi Izajasza, Ezechiela, Daniela, Jeremiasza, w Nowym Testamencie – Apokalipsa św. Jana.
- Ewangelia – słowo pochodzi z potocznego języka greckiego i oznacza „szczęśliwe posłannictwo”, „dobra nowinę”.
- Około 150 roku n.e. wraz ten odniesiono do pism Nowego Testamentu, zawierających opowieści o ziemskim życiu Chrystusa.
- Bardzo ważne miejsce w Nowym Testamencie zajmują przypowieści biblijne o charakterze alegorycznym lub symbolicznym.
- Fundamentem zasad religijnych jest Dekalog, czyli Dziesięć Przykazań, zbiór nakazów stanowiących normy moralności.