- Wiersz jest przykładem liryki opisowo-refleksyjnej.
- Utwór stroficzny, zbudowany z 6 strof.
- Pierwsze (5) zwrotek ma charakter opisowy.
- Ostatnia strofa to refleksja.
- Wiersz można odczytywać w dwojaki sposób.
- Pozornie jest to zaproszenie do spaceru po lesie.
- A las jest piękny, zaprasza kolorami, roślinnością, owocami leśnymi.
- Z drugiej strony potrafi być też niebezpieczny, gdzie czyha wiele przykrych zdarzeń.
- Można pokaleczyć ręce ostrymi trawami, być wciągniętym przez mroczne bagna, zatruć sie niektórymi owocami czy grzybami.
- Trzeba więc pamiętać, że las jest zwodniczy.
- Przyroda jest piękna, ale może okazać się niebezpieczna.
- Wiersz jest pewnego rodzaju ostrzeżeniem także przed ludźmi,, przed fałszem i obłudą.
- Uosobiona przyroda zachowuje się jak człowiek, rośliny uśmiechają się a potrafią zagrozić człowiekowi.
- Las metaforą życia człowieka, gdzie czyha wiele niebezpieczeństw.
- Zło bywa podstępne, ukrywa się pod pozorem dobra.
- Utwór bezrymowy, czyli biały.
- Czytelnik odnajdzie (ze środków artystycznych) kontrast, uosobieni (np. grzyby „chcą”) oraz epitety (np. „łagodny”).
Trujące grzyby
za wszelką cenę
chcą być zebrane
Zielona bylina
kraje ręce
jak brzytwa
Moczary starają się
sprzedać każdemu
swe dywany
Na polanie
aż czarno od trucizny
Uśmiechają się do ciebie
szalej i ciemierzyca
Las jest cichy
i łagodny