Pieśń powstała w październiku 1939 roku. Jej autorem, zarówno słów, jak i melodii, jest kpt. Adam Kowalski, żołnierz kampanii wrześniowej, internowany w Rumunii, w miejscowości Bals. W późniejszym czasie ruszył do Francji, tam walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie., następnie trafił do Wielkiej Brytanii wraz ze swoją pieśnią, która spodobała się żołnierzom.
Dorobiono do niej kolejną zwrotkę, bo śpiewano ją jako „Modlitwę obozową”, „Modlitwę AK” i „Modlitwę partyzancką”. Do kraju trafiła z cichociemnymi, spadochroniarzami organizującymi polskie podziemie. Pieśń stała się też hymnem sławnych oddziałów partyzanckich Jana Piwnika „Ponurego”, działających w regionie świętokrzyskim.
„Modlitwa obozowa”
O, Panie , któryś jest na niebie,
Wyciągnij sprawiedliwą dłoń !
Wołamy z cudzych stron do Ciebie
O polski dach i polską broń.
O, Boże, skrusz ten miecz,
Co siekł nasz Kraj,
Do wolnej Polski nam
Powrócić daj !
By stał się twierdzą nowej siły
Nasz Dom, nasz Dom.
O, usłysz, Panie skargi nasze,
O, usłysz nasz tułaczy śpiew !
Znad Warty, Wisły, Sanu, Bugu
Męczeńska do Cię woła krew !
O, Boże, skrusz ten miecz…
„Modlitwa partyzancka” w tej wersji pieśń zyskała jeszcze jedną zwrotkę
W poszumie drzew, o Twórco, Panie,
Błogosław nasz żołnierski trud.
Cokolwiek stało się lub stanie,
Nie damy Kresów – to nasz ślub.