- Hymn przypisywany Franciszkowi z Asyżu.
- W polskim przekładzie nosi tytuł „Pochwała stworzenia” albo „pieśń słoneczna”.
- Ma charakter podniosłej modlitwy.
- Składa się z 3 części.
- Pierwsze cztery wersy to apostrofa skierowana do Boga.
- Podmiot liryczny chyli w nich głowę wobec chwały i pot.ego Boga.
- Kolejno przedstawiona została wspaniałość dzieła twórcy (m. in. słońce, księżyc, przyroda).
- Podmiot wskazuje na nierozerwalność wszelkiego stworzenia z dobrem i pięknem.
- Podkresla, że miłość do Boga to także pokora i umiejętność znoszenia „słabości i utrapień”.
- Franciszek głosi ideały ewangelicznego ubóstwa, miłości do natury („braci mniejszych”) oraz buednych i chorych.