Wzorce:
- Mistyk, Mikołaj Sęp Szarzyński, „Sonet IV”.
- Mistyczka, Giovanni Lorenzo Bernini, „Ekstaza św. Teresy”.
- Przedstawiciel kultury dworskiej, Jan Andrzej Morsztyn, „Lutnia”.
- Sarmata, Jan Chryzostom Pasek, „Pamiętniki”.
- Dobry obywatel, Wacław Potocki, „Zbytki polskie”.
Ideał urody
- Barokowy ideał to przede wszystkim otyłość.
- Preferowany był w stosunku do kobiet i mężczyzn.
- Najbardziej podobał się postawny szlachcic.
- Ludziom tej epoki kojarzył się ze zdrowiem i zamożnością.
- Szczupli postrzegani byli jako biedni przedstawiciele klas niższych.
- Kształty kobiece miały być także obfite.
Motywy
- Marność, Daniel Naborowski, „Krótkość żywota”.
- Grzeszność, Mikołaj Sęp Szarzyński, „Sonet IV”.
- Przemijanie, Jan Andrzej Morsztyn, „Do trupa”.
- Piękno zmysłowe, Daniel Naborowski, „Na oczy królewny angielskiej”.
- Miłość dworska, Jan Andrzej Morsztyn, „O swej pannie”.
- Żywot żołnierza, Jan Chryzostom Pasek, „Pamiętniki”.