„Kronika wypadków miłosnych” Tadeusza Konwickiego [elementy świata przedstawionego]

Powieść z 1974 roku, piękna opowieść o pierwszym, młodzieńczym uczuciu, nostalgiczna, z elementami pikanterii i humoru. Jest powrotem twórcy do młodości i portretem epoki, która odchodzi.

MIEJSCE AKCJI

  • Wileńszczyzna, krajem lat młodzieńczych narratora i miejscem akcji utworu.
  • Mała Wilejka, osada położona w dolinie przeciętej brzegami Wilii i torami kolejki wąskotorowej, łączącej przedmieście Wilna ze światem.

SZCZEGÓLNY CZAS AKCJI – KWIECIEŃ – MAJ 1939 ROKU

  • czas przygotowań młodzieży do matury u progu dojrzałości życiowej,
  • echa przepowiadanej wojny jako czasu zagłady, zniszczenia, unicestwienia ludzi i przyrody (oswojenie sie Aliny z myślą o nieuchronnej śmierci w tak młodym wieku),
  • czas wspomnień, do których wraca narrator, by minione przeżycia młodzieńcze ożywiły szarość współczesnej egzystencji, z perspektywy człowieka dojrzałego pozwoliły snuć filozoficzne refleksje o życiu i świecie.

MIESZKAŃCY

  • mieszkańcy osady, zaścianka, ich współistnienie, niezależnie od zróżnicowania narodowościowego, wyznaniowego czy majątkowego, od obyczajów i przeżyć minionych lat.