- Muzyka klasyczna, nazywana też poważną, zyskała przede wszystkim uznanie elit.
- Przez wielu uważana uważana jest z trudną i hermetyczną.
- Od lat podejmowane są próby przekonania szerokiej publiczności o wyjątkowych jej walorach.
- Wykonawcy tego rodzaju muzyki raczej nie pozwalają sobie na improwizację, odtwarzają wiernie zapisy nutowe.
- W przeszłości muzykę tę komponowano na zamówienie bogatych patronów, władców, nieraz przedstawicieli kościoła.
- Już w XVII wieku zaczęto organizować koncerty, a w wieku XVIII powstały słynne sceny operowe, m. in. La Scala w Mediolanie czy londyńska Covent Garden.
- Wiek XIX przyniósł stopniowy zanik dawnego mecenatu, a wśród melomanów pojawili się przedstawiciele klasy średniej.
- Starano się przyciągnąć do sal koncertowych szeroką publiczność, gdzie oprócz muzyki poważnej znalazły się lekkie utwory taneczne.
- W wieku XX dzięki mediom muzyki poważnej można posłuchać także w domu.
- Za pionierów uznaje się w tej dziedzinie rozgłośnie radiowe, choć największą siłę oddziaływania spośród wszystkich mediów przypisuje się telewizji.
- W ostatnich latach popularyzacja muzyki poważnej przynosi ogromne zyski, a utwory śpiewane np. przez wielkich tenorów stały się światowymi bestselerami.
- W Polsce także ros popularność tej muzyki, np. III Symfonia pieśńi żałobnych Mikołaja Góreckiego, inspirowana wydarzeniami w obozie koncentracyjnym Auschwitz znalazła się pod koniec XX wieku (1997) na pierwszych miejscach list przebojów muzyki pop.