Hillar Małgorzata

Małgorzata Hillar

(19 sierpnia 1925, Piesienica – 30 maja 1995, Warszawa)

Poetka, tłumaczka poezji rosyjskiej, bułgarskiej i kubańskiej.

Po wy­sie­dle­niu z Ge­ne­ral­nej Gu­ber­ni za­miesz­ka­ła wspól­nie z mat­ką i bra­tem w Żyrar­do­wie, oj­ciec jako woj­sko­wy tra­fił do obo­zu w Stut­tho­fie, skąd po­wró­cił do­pie­ro, gdy na­stą­pi­ło wy­zwo­le­nie.

W okresie okupacji uczestniczka tajnych kompletów.

Absolwentka prawa i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.

Debiutowała w 1955 roku  na łamach „Nowej Kultury” i „Przedpola”.

Współpracowała z  wydawnictwami:

  • „Zwierciadło”,
  • „Twórczość”,
  • „Przedpole”.

Wydała  zbiory wierszy:

  • „Gliniany dzbanek” (1957),
  • „Prośba do macierzanki. Erotyki” (1959),
  • „Krople słońca” (1961),
  • „Czekając na Dawida” (1967),
  • „Gotowość do Zmartwychwstania” (1996), w 70 rocznicę  urodzin.

Krytycy i miłośnicy jej utworów dostrzegają  wpływy stylistyki Tadeusza Różewicza i estetyki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Problemy rodzinne (rozwód) spowodowały chorobę alkoholową.