- Starożytni Grecy uważali wierzbę za drzewo śmierci, nagrobną roślinę sadzoną w pobliżu mogił (nekropolie).
- Wskazywały podobno wejście do świata zmarłych.
- Wierzba to atrybut Hekate i Persefony (Kory).
- Literacka wierzba to symbol smutku, zmartwienia i nieszczęścia.
- Jest też emblematem tęsknoty, polskiej wsi, sielskiego krajobrazu, ludowej pasterskiej muzyki.
- Wierzba to także żywotność, możliwość odradzania się, zmartwychwstania.
- Symbolizuje również uległość i pochlebstwa.
- Gruszki na wierzbie to określenie czegoś nieosiągalnego.
Odniesienia znaleźć można:
- M. Rej, „Zwierciadło”,
- J. Kochanowski, „Psalm 137”,
- J. Słowacki, „Godzina myśli”,
- A. Mickiewicz, „Konrad Wallenrod”,
- T. Lenartowicz, „Na wierzbę”,
- K. Laskowski, „Wierzby”,
- J. Kasprowicz, „Moja pieśń wieczorna”
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.