- Atrybut bogów starożytnego Egiptu (Ozyrysa, Maata, Thota).
- Jako emblemat miały go także boginie grecko-rzymskie: Nemesis (bogini ludzkiego losu), Temida (bogini sprawiedliwości) oraz Kronos (bóg czasu).
- Niekiedy spotyka się ją jako atrybut Hermesa, który jako przewodnik do świata zmarłych waży losy Achillesa.
- Bogom waga służyła do ważenia ludzkich dusz, uczynków i wymierzania sprawiedliwości.
- Waga symbolizuje prawo, sprawiedliwość, a także sąd, który każdego czeka po śmierci.
- Waga jest także symbolem stworzenia, życia i losu.
- Postrzegana jest również jako symbol równowagi, szczególnie umysłu i ducha, rozsądku, umiarkowania.
- Uznaje się ją także za znak zdroworozsądkowego podejścia do życia i racjonalizmu w działaniach.
- Języczek wagi to znak przewagi i ostatecznego rozstrzygnięcia w danej sprawie.
Odniesienia można znaleźć:
- Księga Hioba 31,506.
- J.U. Niemcewicz, „Powrót posła”,
- I. Krasicki, „Monachomachia”,
- A. Mickiewicz, „Pieśń filaretów”,
- A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”,
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. IV,
- S. Wyspiański, „Wesele”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.