- Poeta pochodził z wyspy Kos (Keos), żył na przełomie VI i V w. p.n.e.
- Uważany za najwybitniejszego twórcę greckich epigramatów.
- Pozostało jedynie ok. 70 fragmentów jego utworów.
Poeta na fragmencie mozaiki z Pompejów
- Istotną w historii Greków bitwą była ta pod Termopilami (480 rok).
- Uczestniczyli w niej Grecy (pod przywództwem Spartan, króla Leonidasa), a przeciwnikami byli Persowie.
- Zginęli w niej wszyscy wojownicy, ok. 2000 żołnierzy greckich, ale poległo też ok. 20 000 Persów.
- Cieszyła się od początku ogromną legendą.
- Mimo przegranej, stała się symbolem greckiego bohaterstwa, postawa żołnierzy była wzorem dla następnych wojowników greckich.
- W wierszu pojawia się refleksja na temat losu człowieka.
- Zgodnie z grecką wiarą los każdego jest z góry ustalony (dobry, nieraz zły).
- Walecznym żołnierzom spartańskim dał sławę sławę, bez zwycięstwa.
- Wojownicy zyskali godność cześć potomnych.
- Podziwia się ich, że mimo świadomości przegranej bronili do końca honoru narodu.
- Symonides głosu przekonanie, że śmierć tych rycerzy jest źródłem ich nieśmiertelności.
- Jest przekonany, że czas nie zatrze pamięci o ich dokonaniach.
- Wiersz to również głęboki pokłon dla Leonidasa, wielkiego przywódcy pokonanych.
- Epigram Symonidesa znajduje się na tablicy upamiętniającej bitwę, w pobliżu miejsca potyczki.
Przechodniu, powiedz Sparcie, tu leżym,
jej syny. Prawom jej do ostatniej posłuszni
godziny.
Tym, co w wąwozie
termopilskim legli
Sławę przeznaczył los,
Piękną zdarzył im
śmierć:
Grób ich – ołtarzem.
Jęk żałobny przemienił
się w pamięć,
Lament rozbrzmiał
pochwałą.
Takiego całunu nie
strawi pleśń
Ni czas, co
wszystkiemu kres
kładzie.
Ten święty grób
mężów szlachetnych
Wypełnił się chwałą
Hellady.
Poświadczy to
Leonidas,
Król Sparty, co
przykład dzielności
wspaniałej
Okryty sławą na wieki
zostawił.