Isaak Emmanuiłowicz Babel
(13 lipca 1894, Odessa, Ukraina – 27 stycznia 1940, Butyrki, Moskwa, Rosja)
Rosyjski prozaik i dramatopisarz.
Pisarz żydowskiego pochodzenia, syn kupca z Odessy, który wskutek represji stalinowskich został w w 19439 roku aresztowany i rozstrzelany.
Prozaik specjalizujący się w opowiadaniach i nowelach.
Pisał utwory o charakterze autobiograficznym, dramaturg i dziennikarz.
Wspomnienia z wojny polsko-radzieckiej 1919-1920 i pracy korespondenta wojennego zapisał w „Dzienniku” (1920) oraz w cyklu opowiadań „Armia konna” (1926).
Życie biedoty żydowskiej przedstawił w „Opowiadaniach odeskich” (1931).
Za wyjątkowe dzieła uchodzi „Ulica Dantego” (19434 i „Di Grasso” (1937).
Cechą charakterystyczną jego twórczości jest mistrzostwo formy, doskonała forma prezentacji bohaterów, oszczędność narracji, wplatanie liryzmu i ironii.
Inne znane utwory:
- „Zmierzch” (1928), dramat,
- „Maria” (1935), dramat,
- „Błądzące gwiazdy” (1926), scenariusz filmowy,
- „Benia Krzyk” (1926), scenariusz filmowy.