Władysław Bełza
(pseud. W. Piast, W. Ostrowski)
(17 października 1847, Warszawa – 29 stycznia 1913, Lwów, Ukraina)
Polski poeta neoromantyczny.
Pisał w duchu patriotycznym, nazywany piewcą polskości.
Autor katechizmu polskiego dziecka „Kto ty jesteś/” (1900)
Publicysta, animator życia kulturalnego, oświatowego i prasowego.
Pisał prace historyczno-literackie o Mickiewiczu, założył Towarzystwo Literackie om. Adama Mickiewicza
Współzałożyciel polskiej organizacji oświatowej Macierz Polska (1883).
W Krakowie od 883 roku pełnił obowiązki lektora ociemniałego poety W. Pola.
Związany z Ossolineum, gdzie pełnił funkcję kustosza biblioteki.
Znane utwory:
Poezja patriotyczna:
- „Z wiosny”,
- „Pieśni liryczne”,
- „Z doli i niedoli”.
Jednoaktówka:
- „Emancypantka”.
Dramat:
- „Kacper Karliński:.
Poemat:
- Zamek grójecki”.