Constantin Brâncuși
(19 lutego 1876, Hobita, Rumunia – 16 marca 1957, Paryż, Francja)
Wybitny rzeźbiarz XX wieku, syn biednych i niepiśmiennych rumuńskich chłopów.
Nauczył się samodzielnie czytać i pisać w wieku 18 lat.
Wyrwał się ze wsi dzięki pomocy finansowej pewnego przedsiębiorcy, który opłacił mu studia w miejscowości Krajowa, później studiował w Bukareszcie.
Kiedy zdobył popularność wyruszył do Paryża (w 1904 roku), gdzie uczył się u Augusta Rodina.
Studiowała na prestiżowej École des Beaux-Arts.
Łączył proste rzeźby z nowoczesnym materiałem.
Jego dzieła cechuje klasyczna elegancja i dynamizm, nazywany przez krytyków awangardowym.
Większość dzieł stworzył we Francji, a twórczość opiera się na kilku tematach, które zgłębiał przez lata, nadając im coraz doskonalszą formę.
Tematy te to: głowa kobieca, kształt jaja czy ptak.
Tworzył także instalacje przestrzenne.
Wybrane dzieła:
- Śpiąca muza.
- Nowonarodzony.
- Maiastra.
- Głowa kobiety.
- Ptak w przestrzeni.
- Bramy pocałunku.
- Stół pełen ciszy.
- Niekończąca się kolumna.