Igor Fiodorowicz Strawiński
(17 czerwca 1882, Łomonosow, Petersburg, Rosja -6 kwietnia 1971, JW Marriott Essex House, Nowy Jork, USA)
Rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent.
Od dzieciństwa miał kontakt ze sztuką, jego ojciec był śpiewakiem operowym.
Należy do najbardziej wszechstronnych muzyków XX wieku.
Żywiołowa, wręcz nieokiełznana dynamika wczesnych utworów Strawińskiego nie zawsze znajdowała zrozumienie wśród współczesnych mu słuchaczy.
W późniejszym okresie kompozycje jego cechowała większa prostota i surowość.
Utwory Strawińskiego nabrały charakteru modernistycznego, pojawiły się w nich wpływy awangardowych autorów francuskich.
Dzięki wstawiennictwu Rimskiego Korsakowa młody Strawiński miał możliwość prezentowania swych utworów w salach koncertowych Sankt Petersburga.
Dla Las Ballets Russes Strawiński napisał wybitne dzieło „Ognisty ptak”, później stworzył „Pietruszkę”, w oryginalnej formie na orkiestrę. Trzeci ze znanych baletów Strawińskiego to „Święto wiosny”.
W 1914 roku powrócił do pracy nad operą „Słowik”, rozpoczętej 4 lata wcześniej.
Strawiński przebywał także w Polsce (1914) poszukując ciekawych motywów ludowych pieśni do kolejnego dzieła scenicznego „Wesele”, ukończonego wiele lat później, bo w 1923 troku.
Lata 1014-1918 spędził z rodziną w Szwajcarii, w 1920 przeniósł się do Francji, jej obywatelstwo uzyskał w 1934 roku.
Od 1920 roku jego dzieła zmierzały w stronę neoklasycyzmu, cechowała je dyscyplina formalna, umiar i porządek. Zajął się też wówczas tematyką religijną.
Neoklasyczny styl kompozycji i fascynację starożytną Grecją odnaleźć można , m. in. w „Królu Edypie” (1927), balecie „Apollo i Muzy” (1928).
W okresie II wojny wyjechał do USA, gdzie tworzył symfonie, uległ także fascynacji technikami kompozycji, których autorami byli Arnold Schönberg (1874-1951) i Anton Webern (1883-1945).
Kompozytor pracował twórczo nawet w podeszłym wieku, po ukończeniu 80 roku życia dyrygował orkiestrą w wielu krajach europejskich i w USA.