Johann Wolfgang von Goethe
(28 sierpnia 1749 roku, Frankfurt – 22 marca 1832, Weimar)
Poeta i pisarz niemiecki, zaliczany do twórców wyjątkowych, myśliciel, uczony, mąż stanu.
Pochodził z bogatej rodziny mieszczańskiej, która zapewniła mu wykształcenie, absolwent uniwersytetu w Lipsku (prawo, literatura, malarstwo).
Piastował wysokie stanowiska, był tajnym radcą w Weimarze, prezydentem Izby Finansów, dyrektorem weimarskiego teatru (1791-1817). Przyjaźnił się z Schillerem, z którym doskonale się rozumiał, śmierć Schillera była dla Goethego ciężkim ciosem.
Odwiedził Polskę w 1790 roku, zwiedził Kraków, Wieliczkę, Śląsk, Częstochowę. Życzliwy dla Polski i Polaków.
W swoim domu gościł Adama Mickiewicza, został też honorowym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie (1830).
Goethe uważany jest za poetę, który tworząc w konwencji „burzy i naporu” był jednocześnie przedstawicielem niemieckiego klasycyzmu.
Napisał m.in.
- „Cierpienia młodego Wertera”,
- „Götz von Berlichingen”,
- „Faust”,
- „Rybka”,
- „Król Olch”,
- „Śpiewak”.