Rainer Werner Fassbinder
(31 maja 1945, Bad Wörishofen, Niemcy – 10 czerwca 1982, Monachium, Niemcy)
W trakcie krótkiej kariery zyskał sławę jednego z najpłodniejszych , a zarazem najbardziej kontrowersyjnych twórców niemieckiego kina lat 70. XX wieku.
Już jako nastolatek uczył się aktorstwa, pracował w filmie jako archiwista, a w końcu nawiązał współpracę z awangardową grupą teatralną, tzw. antyteatrem.
Był jedną z wiodących postaci swego środowiska, pracował jako pisarz, reżyser, kierownik literacki oraz aktor.
Wielu aktorów teatralnych, z którymi pracował, trafiło razem z nim do filmu.
Debiutancki film „Miłość zimna jak śmierć” zrealizował w 1969 roku jako Franz Walsch.
Kolejny film, który zainteresował krytykę to „Katzelmacher” (Dzieciorób), oparty na jego własnej sztuce.
Kariera Fassbindera była krótka , ale intensywna, mając środki realizował filmy pod własnym nazwiskiem, kręcąc po kilka pełnometrażowych filmów rocznie.
Gdy zmarł, miał na swoim koncie ponad 40 realizacji filmowych.
Większość z nich pokazuje, że zamożne , nastawione na konsumpcję państwo niemieckie, nie jest w stanie zaoferować obywatelom żadnych pozytywnych wartości.
Nie potrafi też uporać sie z demonami przeszłości, tj. nazizmem.
Większość jego filmów ma wydźwięk polityczny, choć są i takie, które opowiadają o stosunkach międzyludzkich, szczególnie fizycznego pożądania.
Wybrana filmografia:
- 1969 Dzieciorób,
- 1969 Miłość jest zimniejsza niż śmierć,
- 1970 Bogowie zarazy,
- 1970 Amerykański żołnierz,,
- 1971 Pionierzy z Ingolstad,
- 1971 Ostrzeżenie przed świętą dziwką,
- 1971 Osiem godzin nie czyni dnia,
- 1972 Gorzkie łzy Petry von Kant ,
- 1972 Handlarz czterech pór roku,
- 1973 Świat na drucie,
- 1974 Strach zżerać duszę,
- 1974 Opowieść o Effi Briest,
- 1976 Chińska Ruletka,
- 1977 Kobiety w Nowym Jorku,
- 1978 Jesień w Niemczech,
- 1979 Trzecia generacja,
- 1981 Lola.