- Dramat jest utworem literackim nie zawsze przeznaczonym na scenę.
- Na początku XX wieku zaznaczył się podział na dramat repertuarowy, pisany z myślą o tradycyjnej scenie i dramat awangardowy, pisany nie na scenę.
- W II połowie XX wieku znaczenia nabrał teatr eksperymentalny, w którym widowiskowość góruje nad słowem, który poszukuje nowych form wyrazu, rozwija techniki aktorskie i wprowadza innowacje techniczne.
- Narasta konflikt między ludźmi teatru a dramaturgie, ich interesy okazują się sprzeczne, z punktu widzenia reżysera słowo w spektaklu pełni funkcję podrzędną wobec pomysłów inscenizatora, który eksponuje mocniej wyraz plastyczny.
- Powstają awangardowe wersje dawnych utworów, reżyserzy wykorzystują teksty, które nie są dramatami.
- Sposobem działania artystycznego stają się happeningi, jednorazowe akcje, w dużym stopniu inscenizowane i improwizowane, a drogi dramaty rozchodzą się.
- Z drugiej strony wyobraźnia teatralna dramatopisarzy wyprzedza często możliwości teatru swoich czasów.