Opera to forma teatralna, w której główną rolę odgrywa muzyka, współgrająca z akcją dramatyczną.
Uchodzi za elitarny gatunek sztuki. Wymaga od widza głębokiej wrażliwości muzycznej.
Pojawiła się we Włoszech, w XVII wieku,a swą doskonałość osiągnęła w wieku XVIII.
Genezę jej wywodzi się z przekonania humanistów, że w doskonałym wzorcowym spektaklu teatralnym w starożytnej Grecji, aktorzy nie tyle wypowiadali swoje kwestie, ile je śpiewali.
Opera jest zdominowana przez sztukę, a głównym środkiem wyrazu jest śpiew.
Zbudowana jest z arii (solowych partii śpiewanych), a także śpiewanych dialogów, pieśni chóralnych, recytatywów (monologów i dialogów recytowanych).
Operę najczęściej rozpoczyna uwertura, orkiestrowy wstęp zapowiadający najważniejsze wątki muzyczne.
Dzieło operowe, podobnie jak dramaty niemuzyczne, dzieli się na akty (od 3 do 5) oraz sceny.
Znaczącym składnikiem sa elementy pantomimiczne.