- Interpretacja porównawcza to jednocześnie wypowiedź o charakterze argumentacyjnym (rozprawka).
- Może mieć też charakter szkicu (luźniejszej formy bez określonych zasad, pozwalająca na indywidualizację języka i niejednoznaczne rozstrzygnięcia).
- W przypadku interpretacji porównawczej istotne jest znalezienie sensu obu zestawianych utworów.
- Porównywane teksty w jakiś sposób ze sobą dialogują:
- odnoszą się do znaczącego dla tekstu piśmiennictwa,
- wiążą się z biografią autora,
- zawierają takie same lub podobne motywy i problemy,
- niekiedy łączą je bezpośrednie aluzje i nawiązania.
- Sens każdego utworu odczytuje się osobno, a następnie doszukuje sensu ich zestawienia.
- Przyjętą koncepcję należy dobrze uzasadnić, odwołując się do kontekstu filozoficznego, biograficznego, historycznoliterackiego czy kulturowego.
- Analiza powinna być pogłębiona, by zyskała zainteresowanie czytelników.