- Modernizm chciał dzieł uniwersalnych, w których zawartość dotyczyła by przeszłości, przyszłości i teraźniejszości, syntezą i analizą wszystkiego, m. in. architektury, malarstwa, muzyki, poezji, epopei, dramatu, religii i filozofii.
- Nie dziwi więc fakt, że cechą charakterystyczną sztuki przełomu wieków był kompilacją wszystkich dziedzin.
- Muzyka tamtych czasów wykorzystywała wątki literackie.
- Starała się „przekładać” język poezji na język dźwięków.
- Podstawą librett powstających oper były najbardziej popularne wówczas teksty literackie i filozoficzne.
- W Polsce Karol Szymanowski (1882-1937), członek grupy nazywanej Młoda Polską muzyczną, tworzył pieśni do wierszy najpopularniejszych poetów epoki (m.in. Tetmajera, Kasprowicza czy Micińskiego).
- Więź muzyki z literaturą oddają doskonale 2 najpopularniejsze gatunki muzyki, czyli opera i poemat symfoniczny.
- Poemat symfoniczny jest swobodną formą muzyczną, jego budowa odzwierciedla jakąś pozamuzyczną ideę, najczęściej literacką, niekiedy przejętą z plastyki.
- Kompozytor starał się głownie odtworzyć nastrój tekstu.
- Muzyka podobnie jak literatura epoki starała się wyrażać skomplikowane uczucia ludzkie.
- Odsyłała w głąb siebie do prób zgłębienia tajemnic istnienia.
- Kompozytorzy ograniczali znaczenie melodii, dotychczas najważniejszego komponentu dzieła literackiego.
- Poszukiwano nowych efektów brzmieniowych i nowej harmoniki.