- Motyw Ikara wywodzi się z kultury starożytnej.
- Ikar od wieków jest symbolem młodzieńczej nierozwagi, tęsknoty za czyń nieosiągalnym.
- Postrzegany jest jako marzyciel, idealista lekceważący niebezpieczeństwa.
- W literaturze funkcjonuje motyw „ikaryjskich lotów” i człowieka – ptaka, który najczęściej odnosi się do poety, twórcy.
- Symbolem „ikarowych lotów” było powstanie styczniowe i jego klęska.
- Ikarowy lot to też symbol radości i beztroski.
- Młodość to wartość symbolizowana przez Ikara.
- Jest też znakiem nieprzeciętności, wybujałej indywidualności, jednostki wyrastającej ponad ludzkość.
- Mityczny Ikar to także emblemat klęski i śmierci oraz przemijania.
- Ikar to też poeta spętany konwenansami społecznymi, którego przytłacza rzeczywistość, pozbawiającą go tożsamości.
- On sami stanowi symbol pogardy dla uporządkowanego swiata, chęci ucieczki od codzienności i problemów.
- Może być też symbolem bezużytecznego piękna, które niczego pozytywnego do życia nie wnosi.
- Niektórzy postrzegają go jako tęsknotę człowieka za zwykłą, szarą egzystencją.
- Upadek i śmierć Ikara symbolizować też może siłę miażdżącą zło i drogowskazem dla walczących o słuszną sprawę.
Odniesienia znaleźć można:
- W. Markowska, „Mity Greków i Rzymian”.
- J. Kochanowski, „Pieśń XXIV”.
- A> Mickiewicz, „Oda do młodości”.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. III.
- Z. Krasiński, „Nie-Boska Komedia”.
- Baudelaire, „Albatros”.
- E. Orzeszkowa, „Nad Niemnem”.
- S. Wyspiański, „Wesele\’.
- S. Grochowiak, „Ikar”.
- Z. Herbert, „Dedal i Ikar”.
- W. Broniewski, „Do poezji”.
- J. Przyboś, „Lipiec”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza