- Utwór o charakterze monologu lirycznego.
- Podmiot liryczny to sam poeta.
- Jest to wypowiedź w 1 osobie liczby pojedynczej.
- Przedstawia swoją filozofię poezji i bycia poetą.
- Cechuje go lekkomyślność i beztroska.
- Ma swobodę działania, myślenia i tworzen9ia.
- Gatunkowo jest to sonet.
- Występują rymy abba w strofach czterowersowych i ccd oraz dee w tercynach (zwrotki trzywersowe).
- Napisany jest trzynastozgłoskowcem, ze średniówką po 7 sylabie.
Włóczęga, król gościńców, pijak słońca wieczny,
Zwycięzca słotnych wichrów, burz i niepogody,
Lecę w prześcigi z dalą i złudą w zawody,
Niewierny wszystkim prawdom i sam z sobą sprzeczny.
Pod gwiezdnym niebem w polu rozkładam gospody.
Snem i płaszczem nakryty, śpię wszędzie bezpieczny.
U głowy mej zatknięty kij, jak krzew jabłeczny,
Rodzi mi kwiat marzenia i owoc swobody.
Lekkomyślność śpi ze mną, płocha weselnica,
Sakwę, gdziem mądrość chował, przedarła psotnica…
W drodze szczęśliwiem zgubił swą mądrość znużoną.
Proszę cię, duszo moja, bądźże mi szaloną,
Bo ukradłem nadzieję gdzieś w karczmie przydrożnej!
Ciesz się zgubą! Niech będzie przeklęty ostrożny!