Dydona [mitologia]

  • Królowa Kartaginy.
  • Córka króla fenickiego miasta Tyr B, Belosa (lub Mutto).
  • Żona swego wuja  Sychajosa (lub Sycharbasa).
  • Po śmierci ojca jej brat Pigmalion zamordował Sychajosa, by zagarnąć majątek.
  • Dydona w obawie o własne życie uciekła ze skarbami i garstką rodaków na Cypr.
  • Stamtąd udała się do północnej Afryki, gdzie w pobliżu Utyki, dawnej kolonii tyryjskiej, uzyskała prawo osiedlenia się  na takim skrawku ziemi, jaki obejmuje skóra wołowa.
  • Dydona pocięła skórę na cieniutkie paseczki, którym otoczyła obszar wystarczający na budowę twierdzy, wokół której wyrosło potężne miasto, Kartagina.
  • Wówczas król sąsiedniego ludu Getulów , Iarbas, zażądał jej ręki, a w razie odmowy zagroził nowemu państwu wojną.
  • Dydona, by uniknąć tego małżeństwa i zachować wierność zamordowanemu mężowi Sychajosowi, popełniła samobójstwo, rzucając się w płomienie stosu.
  • Odmienną wersją mitu stworzył Wergiliusz w „Eneidzie”.
  • Dydona popełniła samobójstwo z rozpaczy po wyjeździe Eneasza, któremu udzieliła schronienia i w którym zakochała się do szaleństwa.

 

Wg Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły