- Odmiana literatury, która rozwinęła się w latach 50. i 60. XX wieku jako rodzaj twórczości eksperymentalnej.
- Głównym nośnikiem ekspresji w poezji konkretnej jest graficzny kształt znaków językowych.
- Teksty poezji konkretnej są układami liter, ciągów liter (także słów), znaków interpunkcyjnych, cyfr, symboli matematycznych oraz nut.
- Zwolennicy poezji konkretnej uważali, że ten rodzaj twórczości jest pozbawiony odniesień do rzeczywistości i dlatego stanowi rodzaj literatury o charakterze ponadnarodowym.