Aleksy – święty, bohater średniowiecznej legendy, syn Eufamijana i Aglijas, mąż siostrzenicy cesarza Famijany, który w dniu ślubu pożegnał młodą żonę i opuścił dom rodzinny, by poświęcić się służbie Bogu. Rozdaje majątek i żyje w ubóstwie, cierpi głód, zimno i niewygody. Jego surowa asceza i bogobojne życie zaowocowało pojawieniem się Matki Boskiej, która rozkazała odźwiernemu, by zaprosił Aleksego do wnętrza świątyni. Był wzorem dla innych, którzy postrzegali go jako osobę świętą, choć on pragnął być nieznany i niezauważony.
Po latach wraca do rodzinnego Rzymu i zamieszkuje. przez 16 lat, w rodzinnym domu ojca, nierozpoznany przez nikogo. Doświadcza wielu upokorzeń , ale nigdy się nie skarży. Kiedy zrozumiał, że zbliża się śmierć opisał swe życiowe dzieje w liście, którego wyciągnięcie z jego dłoni i odczytanie sprawiło niemało trudności.
Po śmierci zdarzają się cuda (bijące dzwony, pachnący sarkofag), a sam Aleksy staje się wzorem średniowiecznego ascety. Postrzegany jest jako człowiek o głębokiej wierze. silnej woli, który dobrowolnie skazuje się na cierpienia i poniżenie, a wszystko to czyni dla Boga.