„Antygona” jest tragedią.
Stanowi poważny utwór sceniczny, którego motyw przewodni stanowi nieprzezwyciężony konflikt pomiędzy dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi (losem, prawami historii, interesem społecznym, prawami natury).
Podstawową kategorią estetyczną jest tu tragizm połączony ze wzniosłością.
Bohaterowie wyrastają ponad przeciętność, ale ich losem kieruje przeznaczenie (fatum).
Budowę akcji charakteryzuje zasada trzech jedności:
- miejsca,
- czasu (czas fabuły nie przekracza 24 godzin),
- fabuły (jeden wątek pozbawiony scen epizodycznych, z bohaterami których pojawienie się przybliża rozwiązanie konfliktu.