- Antygona to jedna z siedmiu zachowanych tragedii Sofoklesa, który obok Ajschylosa i Eurypidesa – należał do największych tragików greckich w starożytności. Jej prapremiera odbyła się w 441 r. p.n.e.
- Zgodnie z zasadą trzech jedności klasycznych (czasu, miejsca i akcji) akcja Antygony nie przekracza 24 godzin, toczy się w jednym miejscu – przed pałacem królewskim w Tebach, dotyczy ściśle określonego tematu: Antygona postąpiła wbrew woli króla Kreona i pochowała zwłoki brata-zdrajcy, władca postanowił ją za to ukarać.
- W tragedii można wyróżnić następujące konflikty tragiczne (tzn. nie mające rozwiązania, takie, w których każda decyzja jest zła)
- prawa boskie (Antygona);
- prawa ludzkie (Kreon);
- jednostka (Antygona, Hajmon);
- państwo (Kreon);
- prawo miłości (Antygona);
- prawo obowiązku (Kreon);
- uczucie (Antygona);
- rozum (Ismena, Kreon).
- Zarówno Kreon, jak i Antygona są obciążeni winą tragiczną.
- Antygona pochodzi z rodu Edypa objętego klątwą (jest „klątwą brzemienna”) – klasyczna wina tragiczna, Antygona nie zawiniła, ale musi się poddać wyrokom losu – fatum.
- Kreon wystąpił przeciw prawu boskiemu, w imię ludzkiej sprawiedliwości i autorytetu władcy, nie potrafi przyznać się do błędu, wydając rozkaz zbezczeszczenia zwłok Polinejkesa popełnił tragiczne zbłądzenie, odtąd każdy krok wiedzie go do ostatecznej katastrofy.
- Antygona to typowa tragedia antyczna. Jej prapremiera odbyła się w starożytnym teatrze greckim.
Wniosek:
Człowiek ponosi za swe postępowanie odpowiedzialność, że za każde zło spada nieuchronna kara, czy to boska czy ludzka.