- Atmosfera napięcia politycznego w miesiącach poprzedzających wybuch wojny sprowokowała Władysława Broniewskiego , poetę z kręgu lewicowego, do napisania wiersza.
- Wiersz powstał w kwietniu 1939 roku, w obliczu zbliżającej się II wojny światowej i zagrożenia agresją hitlerowską na Polskę, dlatego nazywany jest polskim rozkazem mobilizacyjnym (liryka apelu).
- Stanowi deklarację w obliczu bezpośredniego zagrożenia ojczyzny, że za napaść trzeba zbrojnie odpowiedzieć.
- To już nie przeczucie, wizja literacka, ale wiersz -wezwanie do walki, które poeta wygłasza w imieniu własnym i narodu.
- Początkowo w prasie, stał się utworem tytułowym zbioru wydanego w 1943 roku w Jerozolimie.
- Broniewski przypomniał, że nie wszystko w ojczyźnie układa się dobrze, ale obawy o przyszłość są takie realne i należy przygotować do obrony kraju, kiedy wróg stanie u naszych drzwi.
- „Bagnet na broń” to wiersz o charakterze inwokacyjnym (bezpośredni zwrot do czytelnika), jest nieregularnym wierszem tonicznym, niektóre wersy są dłuższe, inne liczą zaledwie cztery sylaby.
- Tytułowe zawołanie Bagnet na broń! powtarza się trzykrotnie i stanowi rodzaj wojskowego rozkazu.