Gianlorenzo (Giovanni Lorenzo) Bernini
(7 grudnia 1598, Neapol – 28 listopada 1680, Rzym)
Syn znanego rzeźbiarza (Pietra Berniniego). Razem z ojcem trafił don Rzymu jako młody człowiek (w 1605) roku i zachwycił swoimi pierwszymi rzeźbami.
Sympatia papieża Pawła V zaowocowała pierwszymi zleceniami.
Zyskał możnych mecenasów, m. in. kardynała Scipione Caffarelli-Borghese, który zamówił pierwsze monumentalne rzeźby.
Wywarł ogromny wpływ na sztukę baroku, zwłaszcza na architekturę i rzeźbę.
Uczynił z Rzymu centrum stylu barokowego.
Jego dzieła cechuje dynamizm, patos i symbolika.
Artysta łączył zmysłowość, religijność, intelektualizm w swych dziełach.
Najważniejsze dzieła to:
- Pluton i Prozerpina (1622),
- Apollo i Dafne (1625),
- Fasada kościoła Santa Bibiana w Rzymie (1626),
- Dawid (1623-1624),
- Popiersie Scipione Borghese(1632),
- Fontanna Trytona na Placu Barberinich (1637),
- Ekstaza świętej Teresy (1642-1652),
- Baldachim nad grobem św. Piotra (1624-1633),
- Fontanna Czterech Rzek (1648-1651)
- Kolumnada na placu Św. Piotra (1657-1667).